Dzieci obserwują, widzą, słyszą i czują dlatego rozmów na temat wojny nie da się uniknąć.
Nie naciskajmy na rozmowę, jeśli widzimy, że nasze dziecko nie jest na to gotowe. Zachowajmy spokój, ale nie udawajmy, że nic się nie dzieje. Bardzo ważne byśmy nie prowadzili rozmów o wojnie i nie oglądali programów informacyjnych w obecności naszych dzieci. Musimy zdawać sobie sprawę, że zwłaszcza najmłodsze dzieci mogą odczuwać silny niepokój wynikający z niezrozumienia sytuacji i nawet błaha, w naszej ocenie, rozmowa może być źródłem napięcia u dziecka.
To bardzo ważne, byśmy zachowali spokój i nie generowali lęków u dzieci. Odpowiadajmy na pytania rzeczowo, konkretnie, nie snujmy przed nimi niepokojących wizji, pozostawmy przestrzeń na wyrażenie emocji, słuchajmy naszych dzieci.
Uczulmy młodych ludzi na dezinformację w sieci, uczmy rozsądnego weryfikowania źródeł, z których korzystamy. Miejmy kontrolę nad tym co oglądają nasze dzieci.
Jeżeli zaobserwują Państwo zamiany w zachowaniu swoich dzieci, coś co Państwa niepokoi jesteśmy do dyspozycji, zachęcamy do kontaktu.
Zespół ds. pomocy psychologiczno- pedagogicznej
