Logopeda

Logopeda: Weronika Dziubek

 

GODZINY PRACY LOGOPEDY WE WRZEŚNIU

PONIEDZIAŁEK 8:00-11:30

WTOREK 8:00-11:30

ŚRODA 8:00-11:30

CZWARTEK 10:45-15:30

PIĄTEK 8:00-11:30

 


Rozwój mowy jest jedną z ważniejszych umiejętności, jaką zdobywa dziecko. Trwa on przez wiele lat i przebiega w indywidualnym rytmie.

Dziecko, które idzie do klasy pierwszej powinno wymawiać wszystkie głoski prawidłowo, mieć bogate słownictwo dotyczące jego życia, otoczenia, umieć budować poprawne pod względem gramatycznym i logicznym zdania.

Prawidłowa wymowa ma duże znaczenie dla powodzenia w nauce czytania i pisania. Bez względu na przyczynę wystąpienia zaburzeń mowy/wad wymowy należy podjąć jak najwcześniej działania terapeutyczne.

Serdecznie zapraszam do współpracy, ponieważ skuteczność i powodzenie terapii zależy w dużej mierze od Was Rodziców.

Działania logopedyczne obejmują:

1. Diagnozę (ocena stopnia rozwoju mowy): wywiad z rodzicami, badanie sprawności narządów artykulacyjnych, orientacyjne badanie słuchu, badanie słuchu fonematycznego, badanie lateralizacji.

2. Terapię wad wymowy: usuwanie wad wymowy wszelkiego rodzaju, tj. seplenienie, reranie, kappacyzm, gammacyzm, mowa bezdźwięczna, lambdacyzm, nosowanie.

3. Terapię zaburzeń mowy i komunikacji: afazja, dyzartria, jąkanie.

4. Wczesną interwencję logopedyczną: stymulacja rozwoju mowy dziecka we wczesnym okresie jego życia (od urodzenia do 3 r.ż.).

5. Masaże logopedyczne: element terapii logopedycznej w przypadku osób, które wykazują niską sprawność narządów artykulacyjnych, nadmierne ślinienie, brak pionizacji języka, porażenie nerwu twarzowego.

6. Terapię dysleksji, dysgrafii, dysortografii: praca z uczniem mającym specyficzne trudności z czytaniem i/lub pisaniem, mającym problemy w poprawnym pisaniu, mimo znajomości zasad ortografii.

Rozwój mowy dziecka od urodzenia do 7. roku życia:

 

1.miesiąc życia – dziecko komunikuje się z otoczeniem za pomocą krzyku.

2. – 3.miesiąc życia – niemowlę zaczyna wydawać przypadkowe dźwięki; jest to głużenie.

6.miesiąc życia – obserwujemy gaworzenie, czyli powtarzanie usłyszanych dźwięków.

1. – 2. rok życia – dziecko używa wszystkich samogłosek ustnych: a, o, e, u, i, y,

– wymawia następujące spółgłoski: p, b, m, t, d, n, k, ś, ć, pozostałe spółgłoski zastępowane są innymi o zbliżonym miejscu artykulacji,

– dziecko upraszcza grupy spółgłoskowe, wymawiając najczęściej pierwsze sylaby, lub końcówki,

– z końcem pierwszego roku życia pojawiają się pierwsze proste wyrazy: mama, tata, baba, itp.

2. – 3. rok życia – w mowie dziecka pojawiają się proste zdania,

– dziecko wymawia wszystkie samogłoski, pojawiają się również samogłoski nosowe ę, ą, chociaż jeszcze w mowie mogą występować odstępstwa, np. zamiana samogłosek a – o, e – a, i – y,

– dziecko wymawia następujące spółgłoski: w, f, wi, fi, ś, ź, ć, dź, ń, l, li, k, g, ch, ki, gi, chi, j, ł, s, z, c, dz,

– szybko się zwiększa liczba wypowiadanych słów.

4. – 5. rok życia – pojawia się głoska r oraz głoski sz, ż, cz, dż, choć mogą być jeszcze wymawiane jak s, z, c, dz.

5. – 6 rok życia – utrwalane są głoski sz, ż, cz, dż,

– mowa dziecka jest już w zasadzie zrozumiała,

– głoska r powinna być już wymawiana.

7. rok życia – dziecko powinno mieć już opanowaną technikę mówienia.

 

Aby dziecko mówiło pięknie…

(o czym warto pamiętać zanim dziecko zacznie mówić):

1.O ile to możliwe, należy karmić dziecko piersią, a później łyżeczką.

2. Wcześnie przyuczać do picia z kubeczka.

3. Jak najwcześniej odstawić smoczek i butelkę.

4. Nie dopuszczać do ssania kciuka.

5. Gdy wyrzynają się ząbki, podawać twarde pokarmy do gryzienia i przeżuwania.

6. Utrzymywać drożny nos – uczyć dziecko oddychania przez nos.

7. W razie wątpliwości korzystać z pomocy lekarzy specjalistów, psychologa, logopedy.

8. Dbać o dobry kontakt emocjonalny z dzieckiem – często je przytulać, głaskać, śpiewać, czytać, naśladować jego wokalizacje.

9. Mówić do dziecka prostym językiem, wolno, wyraźnie, nie zdrabniać, patrzeć w oczy dziecka, używając gestów i mimiki.

10 rad, aby rozwijać mowę dziecka:

1.Ucz słuchania…Jeśli niepokoi Cię słuch dziecka, niezwłocznie skontaktuj się z lekarzem. Słuch swojej pociechy rozwijasz od pierwszych chwil po urodzeniu, kiedy mówisz do malca, gdy naśladujesz jego odgłosy. Zaczynaj do najprostszych zabaw poszukiwania źródła dźwięku, np. pozytywki, głośno tykającego budzika. Kołysz się z maleństwem trzymanym w ramionach, w rytm śpiewanej melodii. Pytaj: „kto to, co to?” W ten sposób uczysz koncentracji uwagi na dźwiękach. Dobry słuch to dobry start do poprawnego mówienia.

2.Gimnastykuj buzię dziecka…Dbaj o prawidłowe oddychanie, gryzienie, żucie, połykanie – to też ćwiczenie! Często gimnastykujcie przed lustrem buzię: wargi i język. Opowiadaj historyjki, ilustruj je ruchami języka czy warg i zachęcaj dziecko do naśladowania. Gdy maluch ma problemy z unoszeniem języka ku górze lub wysuwaniem go z buzi, przyczyna może być skrócone wędzidełko. Sprawdź to – poproś dziecko o klaskanie językiem lub oblizanie górnej wargi, zębów, podniebienia, przy szeroko otwartych ustach. Jeśli sprawia to trudność dziecku – skonsultuj się z logopedą. Im wcześniej – tym lepiej! Sprawna buzia to w przyszłości poprawna wymowa!

 

3. Baw się z dzieckiem: śpiewaj, tańcz, rymuj…Mów do dziecka powoli, używaj prostych zdań. Patrz na nie i moduluj głos. Przypomnij sobie stare zabawy paluszkowe, np. „Idzie kominiarz…”, „Ważyła sroczka”. Bawcie się w „Burzę na morzu”, czy „Jedzie, jedzie pan”. Poprzez takie zabawy – ruch ciała, wypowiadanie samogłosek lub łatwych dźwięków – dziecko odkrywa świat mowy. Z czasem dopowiada coraz więcej prostych sylab, a nawet wyrazów. To daje poczucie sukcesu i motywuje do mówienia.

4. Ucz prostych wierszyków i piosenek – gdakajcie, miauczcie, kwaczcie…Recytuj wierszyki z dużą ilością wyrazów dźwiękonaśladowczych. Chwal dziecko za próby powtarzania tych dźwięków. To też sprzyja nauce mówienia. Proste „hau, hau!, miau!” to pierwsze kroki w świecie mowy. Ćwiczą pamięć słuchową, rozwijają wyobraźnię. Wspólna recytacja wierszyka cieszy dziecko i pozwala nawiązać rozmowę, oswaja je z melodią, rytmem, intonacją. To niezwykle istotny element edukacji językowej.

5. Rysuj i maluj z dzieckiem…Rysuj proste, symboliczne obrazki, gdy cos dziecku opowiadasz lub recytujesz wierszyk. Posadź malucha na kolanach. To nie tylko ułatwia wykonanie zadania, ale Wasz bliski kontakt zaspokaja potrzebę bezpieczeństwa. Możecie rysować wspólnie dzięki prowadzeniu Twoją ręką rączki dziecka trzymającego kredkę. Zwróć uwagę na dobry chwyt kredki. Ilustrowanie opowiadań ułatwia dziecku rozumienie Twoich słów i wprowadza w świat pojęć abstrakcyjnych, zachęca do podejmowania pierwszych prób manipulowania kredką i zapoznaje z kolorami. Gdy rysujesz, odruchowo mówisz wolniej – dziecku łatwiej zrozumieć Twoje słowa.

6. Dmuchajcie i chuchajcie…Zadbaj, by Twoje dziecko, gdy nie mówi, oddychało przez nos – to zdrowe! Bawcie się razem w dmuchanie na wiatraczek, w robienie baniek mydlanych, na – dmuchiwanie balonów, gwizdanie, dmuchanie przez rurkę, chuchanie na szybę czy lusterko. To pomoże dziecku lepiej gospodarować powietrzem – wszak mówimy na wydechu. Pamiętaj o wietrzeniu pomieszczenia do takich zabaw i nieprzedłużaniu ich, bo zmęczą Twoje dziecko.

7. Wyliczajcie, układajcie własne wyliczanki… „Ele mele dutki…” – jakie to zabawne i łatwe, dziecko chętnie to powtórzy. Jest to także zachęta do nonsensownych rymów, do zabaw językowych, przyzwolenie na twórczą aktywność językową dziecka. Wyliczanki wypowiadane wielokrotnie to doskonały trening pamięci słuchowej. Wyrabiają poczucie rytmu. Wyliczanki, w których pojawia się odliczanie, łagodnie wprowadzą Twoje dziecko w świat liczb – są pierwszymi wprawkami matematycznymi.

8. Nazywajcie kolory „żółty jak słońce”, wymyślajcie proste zagadki: „ma cztery łapy i szczeka”… Opanowanie nazw kolorów to dla wielu maluchów trudny orzech do zgryzienia. W zapamiętaniu abstrakcyjnej nazwy koloru pomaga skojarzenie go z konkretnym przedmiotem. Warto bawić się w wyszukiwanie przedmiotów w danej kolorystyce, np. czerwony jak jabłko, serce, itp. To nie tylko nauka barw, ale też bogacenie zasobu słownictwa. Opisuj przedmioty i proś dziecko, by odgadło, o czym mówisz. Po takim treningu starszemu dziecku czytaj popularne zagadki. To uczy definiowania pojęć, abstrahowania – rozwija logiczne myślenie.

9. Ruszaj się z dzieckiem: skaczcie, biegajcie, turlajcie się…Zadbaj o aktywność ruchową. Pamiętaj: sprawność fizyczna całego ciała, także dłoni jest, jest bardzo ważna dla harmonijnego rozwoju mowy Twojego dziecka. Od pierwszych chwil życia dziecka usprawniaj je ruchowo. Zachęcaj do raczkowania, turlania, a później do skakania, stania na jednej nodze, chodzenia po murku, zabaw z piłką. Ucz jazdy na hulajnodze, rowerku, wrotkach. Bawcie się na śniegu, piasku czy w wodzie. To znakomicie usprawnia koordynacje ruchów dziecka. Daje mu możliwość wyładowania energii, ale również pośrednio stymuluje mowę. Aby Twoje dziecko w przyszłości ładnie pisało, usprawniaj jego dłonie. Manipulujcie przedmiotami, lepcie, wydzierajcie, malujcie i rysujcie. Pamiętaj o stopniowaniu trudności. Zabawy z użyciem kredki czy nożyczek powinny wyprzedzać wprawki w postaci: malowania palcami, lepienia, wydzierania papieru, stemplowania,itp.

10. Czytaj, czytaj i jeszcze raz czytaj Twojemu dziecku…Czytaj dziecku od najwcześniejszych chwil jego życia – codziennie! Pamiętaj, aby treść książki była dostosowana do wieku dziecka. Początkowo niech będą to plastikowe lub tekturowe książeczki z prostymi obrazkami, które Ty nazywasz lub o nich opowiadasz. Z czasem włącz wierszyki, które zawierają wyrazy dźwiękonaśladowcze. Czytanie zbuduje pozytywne więzi między Wami, dziecku zapewni emocjonalny rozwój, wzbogaci słownik, rozwinie pamięć i wyobraźnię. W przyszłości nawyk słuchania i czytania uchroni Twoją pociechę przed uzależnieniem od telewizji i komputera.

Comments are closed.