Popołudniowe spotkanie w 4d

18 października klasa 4d pod okiem wychowawcy pani A. Jeruzel oraz pani M. Major uczestniczyła w zajęciach integrujących zespół klasowy.Uczniowie zostali losowo podzieleni na 5 „grup stolikowych”. Przy każdym stoliczku czekało na nich jakieś ciekawe zadanie do wykonania np. przelewali wodę do różnych naczyń, szacując miary; malowali kaszą manną; szczypcami rozdzielali do słoiczków fasolę i groch; nawlekali kuleczki na sznurki czy lepili zwierzątka z plasteliny. Zajęciom towarzyszyła świetna zabawa, a humory dzieciom dopisywały (tym bardziej, że podczas spotkania dzieci mogły częstować się słodkościami przygotowanymi przez opiekunki projektu i uczennicę).

Cała zabawa miała jednak swój jeszcze jeden bardzo istotny, terapeutyczny cel. Dzięki zajęciom uczniowie ćwiczyli napięcie mięśniowe rąk, które w obecnych czasach diagnozuje się bardzo często jako obniżone. W tej dysfunkcji zaburzona jest sprawność min. rąk, które odpowiedzialne są w naszym ciele za wiele funkcji: wykonują precyzyjne i skomplikowane ruchy w zakresie samoobsługi, rysowania oraz – co dla nas   w tym projekcie najistotniejsze – pisania. Wymaga ono zarówno czynności chwytnej jak i manipulacyjnej. Czynność pisania angażuje całą rękę, gdyż ruchy pisarskie wymagają udziału nie tylko palców, ale także przedramienia i łokcia. Sprawność ruchów pisarskich jest zależna od dynamiki procesów nerwowych oraz anatomicznej dojrzałości aparatu kostnego i mięśniowo – stawowego ręki oraz poziomu koordynacji wzrokowo – ruchowej. Dojrzałość tę osiąga dziecko z wiekiem, zaś sprawność w miarę nabywania doświadczeń.
Dzieci przedszkolne oraz w młodszych klasach szkoły podstawowej napotykają duże trudności w pisaniu, głównie z powodu niedostatecznej sprawności rąk. U dzieci 7–8 letnich nie jest zakończony jeszcze proces kostnienia dłoni. Skostnienie nadgarstka następuje dopiero w wieku 10-13 lat.

Ten właśnie projekt powstał z myślą o młodszych uczniach, by pokazać im -jak mogą w sposób ciekawy, kreatywny i co najważniejsze poprzez świetną zabawę, a nie żmudne przepisywanie stron książki –  usprawniać sobie dłonie i tym samym technikę pisania, bez której nie obejdzie się dalsza edukacja.

M. Major i A. Jeruzel

 

 

Comments are closed.